Maastricht University 2014
Nilan Kathiravetpillai ging ná haar afstuderen met Work the World naar Sri Lanka. Als kersverse arts liep ze vijf weken mee in het ziekenhuis. “Ondanks gebrek aan materiaal zijn ze van de nieuwste onderzoeken op de hoogte.”
Je bent al klaar met je studie, waarom kies je nog voor deze stage?
“Ik ben eind augustus naar Sri Lanka gegaan omdat ik straks gynaecologie wil gaan studeren en verloskunde is daar een groot onderdeel van. In Nederland is het lastig om na je studie nog extra ervaring op te doen en ik wilde meer leren van verloskunde. Mijn ouders komen uit Sri Lanka en ik ben er wel eens geweest, maar ik had geen idee hoe het er in het ziekenhuis zou zijn. Ga ik alles gebruiken wat ik weet? Zijn ze net zo ver in hun medische ontwikkeling? Dat vond ik wel spannend toen ik vertrok.”
Wat waren je hoogtepunten op de afdeling?
“Ik heb zelf een bevalling mogen begeleiden van begin tot eind. Dat heeft wel indruk gemaakt. Vooral het hectische vond ik bijzonder. Er zijn heel snel heel veel mensen met één vrouw bezig en iedereen doet iets. Doe eens rustig, dacht ik dan wel eens. Er heeft niet één iemand de leiding, dus je weet niet wat iedereen doet. Omdat ik de taal niet spreek is de communicatie best lastig.”
“Op Ward 7 werd ik heel goed ontvangen. Ik heb met een consulent gesproken, die er meteen een arts-assistent en verpleegkundige bij haalde om te kijken wat ik wilde leren. Ik mocht vrij bewegen en doen wat ik wilde doen. De eerste dag heb ik al drie vrouwen begeleid! Er was altijd iemand die ik kon benaderen om iets te vragen en ze waren heel flexibel in het meedenken.”
Daarnaast heb ik veel mee geopereerd. Dat heb ik in Nederland ook wel gedaan, maar daar gebruiken we een soort nietmachine om structuren door te nemen, in Sri Lanka moet je snijden en hechten tegelijkertijd.”
“Op de afdeling liep ik tegen een rare combinatie aan van hoe achterhaald het was (In de operatiekamers wordt de patiënt afgedekt met katoenen lappen in plaats van wegwerpbare papieren afdekmateriaal en steriele instrumenten worden met een grote tang aangegeven om te steriel te blijven. ), met de kennis van de verloskundigen: ze weten alles. Ze zijn zo op de hoogte, ook van de nieuwste onderzoeken. Maar omdat er gebrek is aan materiaal doen ze het beste met wat ze hebben. Dat verwachtte ik niet.”
Je hebt naast werken ook 4 van de 5 weekenden gereisd, hoe waren de reismogelijkheden in Sri Lanka?
Het eerste weekend ben ik naar Nuwaru Elliya gegaan, waar je naar World’s End kunt hiken. Probeer er zo vroeg mogelijk te zijn, voordat de mist op komt. Dan kun je echt ver kijken.
“Op anderhalf uur rijden met de bus kun je op olifantensafari in Minnerya. Je rijdt dan met een jeep door de jungle en je ziet aapjes, olifanten en buffels. Ineens sta je dan toch wel heel dicht bij zo’n olifant, het zijn best grote beestjes! Je kunt ook wel naar olifanten kijken bij beschermde reservaten, waar je ook op ze kunt rijden. Maar ze zo in het wild zien is echt mooi, zo hoort het eigenlijk te zijn.”
“Anuradhapura ligt meer noordelijk, daar kun je Boeddhistische tempels en VOC resten bekijken. Ik heb er nog een VOC-muntje gekocht. Dat is wel toeristisch, dus je bent er niet alleen. Daar heb ik een fiets gehuurd en heb ik lekker langs de tempels gefietst. Fietsen in Sri Lanka had ik nooit eerder gedaan!”
“Qua afstand varieert het. De olifantensafari is vlakbij. Anuradapura kan negen uur duren. De heenweg zat ik in een standaardbus en die stopte ongeveer bij elke boom. Dat vond ik wel leuk, want anders zou je die plekjes nooit zien. De terugweg heb ik de AC-bus gepakt, die rijdt het in zes uur.”
Welke belangrijkste leerpunten neem je mee terug?
“Ik weet nu van mezelf waar ik op moet letten bij het begeleiden van een bevalling. Van het onderzoek tot het hechten van een epi-wond. Ook weet ik hoe je handelt in een stressvolle situatie. In Nederland heb ik die ook wel eens meegemaakt, maar hier in Sri Lanka staat er niet meteen een docent of begeleider achter je.”
Ook blijven de heftige cultuurverschillen me bij. Schreeuwen wordt niet gewaardeerd, dus ook tijdens de bevalling wordt er verwacht dat vrouwen dat in stilte doen. Als ze pijn hebben, is er niemand die ze troost.
Daarnaast is de medische zorg hier een eye-opener voor mij. Dat de middelen primitiever zijn, maakt de geneeskunde niet minder. De kwaliteit van de zorg is gewoon goed.”
Wat wil je andere studenten die naar Sri Lanka gaan meegeven?
“Het is een hele leuke ervaring, zeker als je nog geen coschappen hebt gelopen of halverwege bent. Dan kun je vanaf het allereerste begin al heel veel leren.”
“Het is bovendien goed om te zien hoe een ziekenhuis in een ander land werkt. Je leert omgaan met dingen die ze in Nederland niet hebben en om creatief na te denken. Je komt sowieso beter uit. In Nederland heb je naalden met de draad er al aan, in Sri Lanka moet je die er zelf doorheen halen. Je leert hoe je met minder hetzelfde resultaat kunt leveren.”
“Het helpt ook dat Sri Lanka een mooi vakantieland is. We hebben er hele leuke marktjes gevonden en medestudenten liepen er rond in sari’s die we hebben leren omknopen. Op donderdag is er altijd een barbecue en daarvoor gaan we naar de pub in de bergen (slightly chilled), om happy hour mee te pikken met een prachtig uitzicht op de achtergrond.”
