Professional Placement 2015
Nog maar net afgestudeerd als verpleegkundige (MBO 4) stapte ik één dag later het vliegtuig in naar Sri Lanka (Kandy), om hier vijf weken te werken als verpleegkundige in het ziekenhuis. De planning rondom het afstuderen was erg strak omdat ik besloten had wat eerder weg te gaan, dus ja het was spannend of ik zelf eigenlijk wel zou weten of ik was geslaagd of niet. Maar gelukkig hoorde ik dat dus net op tijd. Het voordeel van dit grote avontuur voor mij was dat ik helemaal niet zenuwachtig wat voor mijn eindgesprek omdat ik erg uitkeek naar dit avontuur als vrijwilliger maar het toch ook wel heel erg spannend vond!
Hoe zou het alleen reizen mij vergaan, hoe zou ik worden opgevangen, zouden ze me wel herkennen op het vliegtuig, vind ik aansluiting in de groep? Allerlei dingen om over na te denken en de revue te laten passeren. Ook al wordt je vooraf heel goed begeleid via een tijdlijn op internet en krijg je werkelijk waar alle hulp van Work the World die je nodig hebt, uiteindelijk moet je toch alleen dat vliegtuig in.
3 weken later
Nu drie weken later kan ik alleen maar zeggen dat het tot nu toe een fantastische ervaring is en ik blij ben dat het nog lang niet voorbij is. Wat is het hier geweldig en wat zijn de mensen vriendelijk in Sri Lanka.
Ik werd opgewacht op het vliegveld en had zelf een mooi blauw ‘Work the world’ shirt aan die mij vanuit Engeland was opgestuurd via de post.. dit shirt werd ook gedragen door Mewan (assistent manager) die mij kwam ophalen. Dus ja, de herkenning is er vrij snel ook al is het druk op het vliegveld. Toen naar het Work the world house in Kandy een rit van ongeveer drie uur met de auto. Daar heerlijk gegeten nog even gezeten en toen mijn bed opgezocht. De volgende dag samen met de andere ‘nieuwe’ studenten op een briefing gehad van de Nandika (de manager) en daarna een rondleiding van Mewan in Kandy. Zoveel nieuwe indrukken dat het even tijd kost om te wennen. De volgende dag naar het ziekenhuis waar we ook een korte briefing kregen en daarna naar onze afdelingen werden gebracht!
Mijn eerste indruk was ‘totale chaos’.. werkelijk waar overal liepen, zaten, lagen of stonden mensen! Deze dag even op mij af laten komen.. maar dankzij de goede en lieve opvang van de hoofdzuster op de afdeling een hele fijne dag gehad en alweer uitkijkend naar de dag van morgen!
De verschillen tussen Nederland en Sri Lanka
De verschillen tussen Nederland en Sri Lanka zijn zo enorm dat ik na drie weken nog steeds elke dag nieuwe dingen zie en denk ‘Hoe is dit mogelijk’. Maar dan ook meteen beseffend dat dit twee totaal andere werelden zijn. De financiële middelen hier zijn maar heel minimaal en de cultuur en gewoontes totaal anders.. Denk bijvoorbeeld aan het feit dat wij in Nederland vrij open zijn over de verhouding tussen mannen en vrouwen. Dat is hier heel anders en heeft ook vooral met geloof te maken. Hier worden bijv. de patiënten ook niet gewassen door de zusters maar doet familie dit. En als je kijkt naar de financiële middelen en de mogelijkheden dan is het wonderbaarlijk hoe ze zich weten te redden met zelf gemaakt verbandmateriaal en andere spullen.
Bijzonder hieraan vind ik dat de meeste artsen en verpleegkundigen weten dat het ook op een andere manier kan. Maar ondanks dat zijn ze dankbaar voor de middelen die ze hebben en gebruiken dit op een zo goed mogelijke manier. Dus probeer zo min mogelijk te vergelijken met Nederland want dat is niet haalbaar maar misschien ook wel niet eerlijk voor de bevolking van Sri Lanka!
Ik heb nu twee verschillende afdelingen in het ziekenhuis gezien en overal zijn ze heel erg behulpzaam en vriendelijk. Alles kun je vragen en als het kan willen ze overal aan meewerken. Tijdens een week op een afdeling kun je ook zoveel zien. Ik heb zelfs twee keer mee mogen kijken met verschillende operaties. Nou die kans krijg je in Nederland niet zomaar. Als je zelf een open, vriendelijke en behulpzame houding aanneemt tegenover het personeel daar krijg je dezelfde behandeling terug en dat is heel veel waard en opent deuren!
MBO 4, een passende opleiding?
Waar ik zelf een beetje bang voor was, was of ik wel genoeg aansluiting zou vinden omdat ik een MBO 4 opleiding heb en dus niet van het HBO kom. Maar ik moet zeggen dat ik helemaal geen verschil zie of merk tussen mij en andere studenten. Ik doe deze buitenlandse periode dus niet als een stage voor de opleiding, maar wel om ervaring op te doen en een kijkje te nemen in een totaal andere wereld, en tot nu toe is dat het meer dan waard!
Het Work the World huis
Dan het huis en de andere studenten, ook hier was ik een beetje zenuwachtig voor. Want ondanks dat ik van reizen hou en het fantastisch vind om andere culturen te ontdekken en te ervaren ben ik geen persoon die alleen maar aan het feesten is of alles fantastisch vind om te doen. Eigenlijk ben ik best wel op de achtergrond aanwezig hier maar geniet met volle teugen van alles wat er om mij heen gebeurt en voel me heel erg verbonden met de meiden hier. Ik ben echt een huismus en kan eigenlijk niet zo lang zonder mijn familie, maar ik heb er een nieuwe familie bij gekregen en dat zijn de meiden en de medewerkers van het Work the World huis. Als je dit met elkaar mag meemaken en al deze bijzondere ervaringen met elkaar kunt delen dan wordt je vanzelf een familie en dat is goud waard en maakt het verblijf hier om nooit te vergeten.
In de ochtend de dag samen starten in het ziekenhuis en na de dienst leuke dingen doen en meer van Kandy en de omgeving zien, of gewoon lekker relaxen. In de weekenden ben ik er tot nu toe altijd nog op uit geweest met de hele groep en dat was fantastisch. We hebben World’s end gezien, zijn naar een olifantenopvang geweest en zijn wezen wild water raften. Ook zijn we een weekend naar het strand geweest en hebben hier walvissen en dolfijnen gezien, wat fantastisch is en waardoor je even het gevoel hebt echt op vakantie te zijn. Terwijl eigenlijk de hele periode hier als een vakantie aanvoelt. Het reizen zelf in Sri Lanka is soms wel een dingetje maar als je dit samen kunt doen is het zoveel leuker en gezelliger.
Dus ondanks de spanning vooraf en het gemis van mijn ‘thuis’ in Nederland is deze ervaring er één om nooit te vergeten. Het is een ervaring waarbij je zoveel mag en kan leren van alle mensen om je heen maar ook van jezelf. Het doet je beseffen dat er zoveel moois is op de wereld en vooral zoveel waar we dankbaar voor mogen zijn.
